Dipcadi
Dipcadi serotinum
Asparagaceae Hyacinthaceae
Nom en français : Dipcadi.
Descripcioun :Aquesto meno de jacinte trachis dins li roucas e li tepiero seco dins la valado dóu Rose. Se recounèis à si pichòti campaneto brunello que se duerbon pulèu tardieramen en mai e jun.
Usanço :Li bedouin d'Egito acampon la cabosso (ié dison borreit) pèr la manja. Au nostro es uno planto proutejido qu'èi proun raro, couneigudo soulamen dins la valado dóu Rose.
Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dipcadi
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Hyacinthaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 10 à 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado :
Vo
Abriéu à jun
Liò : Roucas
- Tepiero
- Duno
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouest
Ref. sc. : Dipcadi serotinum (L.) Medik., 1790
Centaurèio(-di-pichòti-flour)
Centaurium tenuiflorum
Gentianaceae
Nom en français : Petite-centaurée à petites fleurs.
Descripcioun :Aquelo centaurèio trachis en ribo de ribiero e dins li prado umido. Sa formo èi proun chanjadisso. Es uno planto de l'an que fai pas uno grosso rouseto de fueio. Pèr la destria de Centaurium pulchellum, fau counta lou noumbre d'entre-nous que i'a de la baso i proumiéri flour. Aqui n'i'a, à pau près, dins li 10, e mens de 5 encò Centaurium pulchellum. Coumpara emé la Centaurèio-poulideto.
Usanço :Sèmblo qu'a li mémi usanço que l'erbo-di-fèbre.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Centaurium
Famiho : Gentianaceae
Ordre : Gentianales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Centaurium tenuiflorum (Hoffmanns. & Link) Fritsch, 1907